Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Informacje ogólne

Już od ponad stu lat niesie pomoc osobom pokrzywdzonym, potrzebującym. Są nimi najczęściej ludzie bezdomni, bezrobotni, imigranci, nierzadko uchodźcy z innych państw. Caritas jest jedną z największych organizacji charytatywnych w Polsce i na świecie. Dociera z pomocą humanitarną do miejsc dotkniętych wojnami i różnymi kataklizmami. Celem Caritasu jest dzielenie się dobrem z człowiekiem potrzebującym. Tym dobrem jest wszelka pomoc materialna i finansowa. Nawet symboliczna złotówka ma olbrzymią wartość. Każdego roku, zbierane są pieniądze dla dzieci z ubogich rodzin w ramach akcji „Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom”. Do marca 2010 roku dzięki „Oknu życia” udało się uratować aż 28 noworodków. Prócz tego Caritas włącza się w takie akcje, jak „Kromka Chleba”, „Program Skrzydła”, „Jałmużna Wielkopostna”, czy „Adopcja na odległość”.

Coraz więcej szkół w Polsce zgłasza swoją gotowość do tworzenia Szkolnych Kół Caritas. Również w naszym liceum działa tego rodzaju organizacja, skupiająca młodzież chętną nieść pomoc bliźniemu. Głównym celem pracy Koła jest uwrażliwienie młodych ludzi na drugiego człowieka. Chcemy pokazać ludziom potrzebującym, osobom starszym, schorowanym, dzieciom z domów dziecka, że nie są pozostawione same sobie, ze swoim cierpieniem, biedą.

Wolontariat to takie miejsce kształtowania swojej osobowości; jest pewnym rodzajem formacji naszego ducha, jak i intelektu. Nasza praca polega na wzajemnym szacunku i zaufaniu, współodpowiedzialności i pracy zespołowej. Wolontariuszem może zostać każdy, kto jest gotów poświęcić swój czas dla dobra drugiego. Pragniemy wspólnie dzielić się tym, co w nas najpiękniejsze – naszym sercem.

Szkolne Koło Caritas działa w naszym liceum od marca 2010 roku. Powołane zostało, na prośbę Dyrektora Szkoły – ks. Jana Zowczaka oraz grupy uczniów, przez Caritas Diecezji Siedleckiej. Opiekunem Koła została p. Agnieszka Strzeżysz, a asystentem kościelnym Koła ks. Jarosław Sutryk. Patronem naszego Szkolnego Koła Caritas został Błogosławiony Ksiądz Ignacy Kłopotowski.

 

Rafał Kruk

Patron

 

 

ignacy klopotowskibł. Ignacy Kłopotowski

 

Ur. 20 lipca1866 roku w Korzeniówce koło Drohiczyna, zm. 7 września1931polski prezbiter katolicki prowadzący działalność charytatywną, wydawca prasy katolickiej, założyciel Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Loretańskiej, od 2005 błogosławiony.

 

Życiorys 

Kształcił się w gimnazjum klasycznym w Siedlcach, później w seminarium duchownym w Lublinie i w Akademii Duchownej w Petersburgu. Święcenia kapłańskie otrzymał 5 lipca1891 r. w katedrze lubelskiej.

Po święceniach został wikariuszem parafii Nawrócenia św. Pawła w Lublinie. Od 1892 r. przez czternaście lat prowadził wykłady z Pisma Świętego, katechetyki, kaznodziejstwa, teologii moralnej i prawa kanonicznego w lubelskim seminarium duchownym. Równocześnie pracował w wikariacie katedralnym, a następnie jako rektor kościoła św. Stanisława.

W pracy duszpasterskiej bardzo często spotykał się z moralną i materialną nędzą, bezrobociem i zacofaniem. Ludzi żyjących w nędzy i zagubionych moralnie ks. Kłopotowski otaczał szczególną troską. Zainicjował liczne dzieła charytatywno-społeczne. Stworzył Dom Zarobkowy w Lublinie (1893), w którym bezdomni pracowali w wielu warsztatach, zarabiając na utrzymanie i mieszkanie. Założył szkołę rzemieślniczą, Przytułek św. Antoniego dla moralnie upadłych kobiet (1896), sierocińce w Lublinie, w Jacku k. Lubartowa i w Opolu Lubelskim oraz domy dla starców na Sierakowszczyźnie i Wiktorynie. Jako rektor kościoła św. Stanisława udzielał pomocy prześladowanym unitom. Był też inicjatorem założenia w podlubelskich wsiach sieci szkół wiejskich przy pomocy Zgromadzenia Sióstr Służek Niepokalanej z Mariówki, za co spotkały go represje ze strony władz rosyjskich.

Pisał też i wydawał tanie broszurki religijno-patriotyczne, wydawał dziennik "Polak-Katolik", tygodnik "Posiew", miesięcznik "Dobra Służąca". W 1908 r., z myślą o rozwinięciu działalności wydawniczej, przeniósł się do Warszawy. Tu powstały pisma: "Kółko Różańcowe" i "Anioł Stróż" (pisemko dla dzieci). Po odzyskaniu niepodległości wznowił i redagował "Przegląd Katolicki", zaś pod koniec życia zaczął wydawać "Głos Kapłański".

W 1913 r. został mianowany wikariuszem przy kościele św. Anny, a rok później rektorem kościoła przy ul. Freta. Sześć lat później został proboszczem parafii Matki Bożej Loretańskiej przy kościele św. Floriana na warszawskiej Pradze. Chcąc zapewnić ciągłość zapoczątkowanej przez siebie działalności wydawniczej, 31 lipca 1920 założył Zgromadzenie Sióstr Loretanek, które do dziś prowadzi apostolstwo przez słowo drukowane.

Rozwijając w Warszawie działalność wydawniczą nie zapomniał o najbardziej potrzebujących: w 1928 r. założył Loretto k. Wyszkowa - ośrodek kolonijny dla biednych dzieci i dla staruszek. Osoby, które bezpośrednio się z nim zetknęły, zaświadczają, że był "prawdziwym ojcem, opiekunem sierot". Organizował dla nich bezpłatne kuchnie, kolonie, ochronki. Do dziś w budynku przy ul. Sierakowskiego 6 siostry loretanki prowadzą Dom Ojca Ignacego - świetlicę dla dzieci z najuboższych rodzin z terenu warszawskiej Pragi.

Ks. Kłopotowski zmarł nagle 7 września 1931 r. Został pochowany na Powązkach. Zgodnie z jego wolą, 26 września 1932 r. jego ciało złożono na cmentarzu w Loretto. W roku 2000 prochy ks. Ignacego przeniesiono do kaplicy sanktuarium założonego przez niego zgromadzenia loretanek.

 

Beatyfikacja 

Proces beatyfikacyjny rozpoczęto w 1988 r. W grudniu 2004 w obecności papieża Jana Pawła II ogłoszono dekret o heroiczności cnót ks. Ignacego. 3 maja 2005 Stolica Apostolska orzekła, że złożone w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych udokumentowane świadectwo uzdrowienia ks. Antoniego Łatko z Szerokiej ma charakter cudu dokonanego za pośrednictwem ks. Kłopotowskiego.

61-letni kapłan został napadnięty i zmasakrowany przez nieznanych sprawców na plebanii w nocy z 20 na 21 czerwca 1991 r. Księdza odnaleziono o 5 rano nieprzytomnego, broczącego krwią, z licznymi ranami głowy i całego ciała. Podczas operacji w szpitalu w Jastrzębiu Zdroju lekarze stwierdzili, że czaszka ks. Łatko nosi ślady 13 ciosów. Jednocześnie z pomocą medyczną parafianie i przyjaciele prosili Boga o zachowanie życia i powrót do zdrowia ks. Łatko. Modlili się za wstawiennictwem sługi Bożego ks. Ignacego Kłopotowskiego, którego czcicielem był ks. Antoni. Szerzył on jego kult wśród parafian. Ks. Antoni Łatko w krótkim czasie powrócił do zdrowia i 19 lipca 1991 r. opuścił szpital, podejmując obowiązki kapłańskie. Jest on niezmiennie przekonany, że Bóg uczynił w jego życiu cud za pośrednictwem ks. Ignacego Kłopotowskiego. W pierwszych dniach po wyjściu ze szpitala udał się do Loretto na jego grób, aby podziękować mu za dar życia, a siostrom loretankom za modlitwę.

Kilka lat później rozpoczęto proces badający to niezwykłe uzdrowienie. Jego otwarcia dokonał abp Damian Zimoń 21 grudnia 1995 r. w Katowicach. Zebrano obszerny materiał medyczny, udostępniony przez szpital w Jastrzębiu Zdroju, przesłuchano 18 świadków, w tym: lekarzy, kapłanów, parafian, siostry loretanki oraz samego uzdrowionego. Zebraną dokumentację przedstawiono Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.

Dekretem z 9 kwietnia 1999 r. kongregacja potwierdziła ważność przeprowadzonego procesu na szczeblu diecezjalnym. W oparciu o zebrany materiał opracowano pozycję o domniemanym cudzie. Przekazana do zaopiniowania przez kolejnych dwóch watykańskich lekarzy, tzw. periti ex officio (biegłych z urzędu), uzyskała ich pozytywną opinię. Opisywany przypadek polecili oni poddać dalszej analizie przez trzy kolejne komisje: lekarską, teologiczną i kardynalską.

Sympozjum Komisji Lekarskiej 25 listopada 2004 r. wydało pozytywną ocenę cudu. Również siedmiu teologów 7 lutego 2005 r. potwierdziło tę opinię. Ostatnie orzeczenie kardynałów dotyczące cudownej interwencji Boga za wstawiennictwem sługi Bożego ks. Ignacego Kłopotowskiego wydano 3 maja 2005.

Beatyfikacja odbyła się 19 czerwca 2005 w Warszawie.

 

Paulina Czarkowska

Skład zarządu Szkolnego Koła Caritas

 

-    Przewodniczący

 

-   Z-ca Przewodniczącego

 

-    Skarbnik

 

-    Sekretarz

 

-    Rzecznik

   
 

Opiekunowie:  

astrzezysz2       jlopuska

mgr Agnieszka Strzeżysz      dr Jolanta Łopuska

 

Asystent kościelny:

13518264 581299612071899 1383942022 o

 Ks. mgr Radosław Piotrowski

Szkolne Koło Caritas

     Już od ponad stu lat niesie pomoc osobom pokrzywdzonym, potrzebującym. Są nimi najczęściej ludzie bezdomni, bezrobotni, imigranci, nierzadko uchodźcy z innych państw. Caritas jest jedną z największych organizacji charytatywnych w Polsce i na świecie. Dociera z pomocą humanitarną do miejsc dotkniętych wojnami i różnymi kataklizmami. Celem Caritasu jest dzielenie się dobrem z człowiekiem potrzebującym. Tym dobrem jest wszelka pomoc materialna i finansowa. Nawet symboliczna złotówka ma olbrzymią wartość. Każdego roku, zbierane są pieniądze dla dzieci z ubogich rodzin w ramach akcji „Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom”. Do marca 2010 roku dzięki „Oknu życia” udało się uratować aż 28 noworodków. Prócz tego Caritas włącza się w takie akcje, jak „Kromka Chleba”, „Program Skrzydła”, „Jałmużna Wielkopostna”, czy „Adopcja na odległość”. 
     Coraz więcej szkół w Polsce zgłasza swoją gotowość do tworzenia Szkolnych Kół Caritas. Również w naszym liceum działa tego rodzaju organizacja, skupiająca młodzież chętną nieść pomoc bliźniemu. Głównym celem pracy Koła jest uwrażliwienie młodych ludzi na drugiego człowieka. Chcemy pokazać ludziom potrzebującym, osobom starszym, schorowanym, dzieciom z domów dziecka, że nie są pozostawione same sobie, ze swoim cierpieniem, biedą.
     Wolontariat to takie miejsce kształtowania swojej osobowości; jest pewnym rodzajem formacji naszego ducha, jak i intelektu. Nasza praca polega na wzajemnym szacunku i zaufaniu, współodpowiedzialności i pracy zespołowej. Wolontariuszem może zostać każdy, kto jest gotów poświęcić swój czas dla dobra drugiego. Pragniemy wspólnie dzielić się tym, co w nas najpiękniejsze – naszym sercem.
     Szkolne Koło Caritas działa w naszym liceum od marca 2010 roku. Powołane zostało, na prośbę Dyrektora Szkoły – ks. Jana Zowczaka oraz grupy uczniów, przez Caritas Diecezji Siedleckiej. Opiekunem Koła została p. Agnieszka Strzeżysz, a asystentem kościelnym Koła ks. Jarosław Sutryk. Patronem naszego Szkolnego Koła Caritas został Błogosławiony Ksiądz Ignacy Kłopotowski.
 
Rafał Kruk